Od czasu Rewolucji Godności na kijowskim Majdanie i potem w czasie wojny na wschodzie Ukrainy – to ukraińscy nacjonaliści stoją w pierwszym szeregu walczących o niepodległość swojej ojczyzny i wolność narodu ukraińskiego. Tak samo jest w czasie trwającej wojny Rosji z Ukrainą. Wśród poległych na froncie jest wielu ukraińskich nacjonalistów, którym poświęcony jest ten tekst.
Mykoła Krawczenko „Kruk”
Mykoła Krawczenko „Kruk” był jedną z najważniejszych postaci współczesnego ukraińskiego nacjonalizmu. Pochodził z Charkowa i był jednym z przedstawicieli tzw. ukraińskiego rosyjskojęzycznego nacjonalizmu. Kruk był bliskim współpracownikiem Andrija Bileckiego, z którym tworzył organizację Patriot Ukrainy, brał udział w Rewolucji Godności w szeregach Prawego Sektora, następnie włączył się w działalność Batalionu Azow i stał się jedną z kluczowych postaci Ruchu Azowskiego. Z wykształcenia historyk, był jednym z twórców wydawnictwa Orientyr, pierwszego wydawnictwa założonego przez weteranów wojny na wschodzie Ukrainy.
Kruk poległ w boju z rosyjskimi wojskami 14.03.2022 – w ukraiński Dzień Ochotnika (święto ochotników walczących za Ukrainę). Razem z Krukiem poległ jego adiutant – Sierhij Maszowiec „Wanczyk” – ukraiński nacjonalista również związany z wydawnictwem Orientyr. Obaj walczyli w Azowskim oddziale Obrony Terytorialnej, który następnie został włączony do Sił Zbrojnych Ukrainy. Dwa tygodnie przed śmiercią Kruka w walkach o Charków zginął jego ojciec.
Serhij Zajkowskij „Deimos”
Serhij Zajkowskij „Deimos” był jednym z najciekawszych i najważniejszych przedstawicieli najmłodszego pokolenia ukraińskich nacjonalistów. Prawdziwy intelektualista i erudyta, którego zainteresowanie obejmowały tradycjonalizm integralny, ruch legionowy, nacjonalistyczną kontrkulturę, indoeuropeistykę, francuską Nową Prawicę, rewolucję konserwatywną – i wiele innych tematów. Autor licznych artykułów i przekładów, utalentowany redaktor i świetny mówca. Jeden z twórców i sił napędowych wydawnictw Plomin i Nuovi Arditi oraz Stowarzyszenia Kulturowego Awangarda.
Sierhij był prawdziwym idealistą – który żył i zginął dla naszej idei. Nie tylko jego artykuły i wykłady były niezwykle inspirujące, ale także zwykłe rozmowy z nim, podczas których swobodnie można było przechodzić przez wszystkie ważne dla nas tematy i dowiedzieć się czegoś nowego. W „Szturmie” opublikowaliśmy wywiad z Sierhijem: https://www.szturm.com.pl/index.php/miesiecznik/item/1055-bez-przekladow-literatury-daleko-nie-zajedziesz-wywiad-z-serhiyem-zaikovskim-z-inicjatywy-plomin oraz przekład jego eseju: https://www.szturm.com.pl/index.php/miesiecznik/item/1054-serhiy-zayikovskiy-dlaczego-trzeba-czytac-dumezila
Sierhij od pierwszego dnia wojny walczył w ramach utworzonego przez członków Stowarzyszenia Awangarda zwiadu przeciwpancernego batalionu OPSP ZSU Azow. Poległ w boju razem ze swoim towarzyszem Denisem „Szkiperem” 24.03.2022. W czasie wojny z Rosją zginęła również siostra Sierhija – sanitariuszka wojskowa.
Denis Kotenko „Szkiper”
Denis Kotenko „Szkiper” był młodym ukraińskim nacjonalistą związanym z Ruchem Azowskim, przed wojną pełnił funkcję sekretarza prasowego Andrija Bileckiego. Był również liderem dnieprowskiego oddziału Korpusu Narodowego. Służył w zwiadzie przeciwpancernym batalionu OPSP ZSU Azow. Poległ 24.03.2022 (razem z Sierhijem Deimosem) w czasie kontrataku wojsk ukraińskich w Łukianowce (pod Kijowem). Jego oddział wspierał w walce ukraiński czołg wiążący ogniem czołgi rosyjskie. To między innymi dzięki poświęceniu Denisa i Sierhija walka zakończyła się zwycięstwem Ukraińców.
Artem Murachowskij „Muracha”/„Isus”
Artem Murachowskij „Muracha”/„Isus” był ukraińskim artystą i twórcą projektu Olifant – jednego z ciekawszych projektów graficznych tworzących nacjonalistyczną kontrkulturę. Isus był nie tylko artystą, ale też aktywistą nacjonalistycznym, biorącym najpierw udział w walkach na Majdanie, a następnie w wojnie na wschodzie Ukrainy w ramach batalionu Azow. Poegł w szeregach 25. Brygady Powietrznodesantowej Sił Zbrojnych Ukrainy.
Kiryło Babencow „Kobra”
Kiryło Babencow „Kobra” był żyjącą legendą ukraińskiego ruchu nacjonalistycznego. Związany był ze słynnym ruchem Karpacka Sicz, który zdołał zdominować zarówno kulturowo jak i politycznie Użhorod i całe Zakarpacie. Kobra był całym sercem oddany ruchowi i wierzył w jego nadchodzące zwycięstwo – gdy rozpoczęła się rosyjska inwazja został dowódcą grupy bojowej Karpackiej Siczy. Poległ podczas obrony Kijowa.
Sierhij Stribnyj „Iksi”
Sierhij Stribnyj „Iksi” był związany z ruchem Centuria i projektem Nord Storm. Propagował i praktykował ideę NSXE. Pochodził z Charkowa i od początku rosyjskiej inwazji walczył o obronie swojego miasta i swojego kraju. Poległ 25.03.2022 w Olchowce pod Charkowem.
Hieorhij Tarasenko
Hieorhij Tarasenko był dowódcą oddziału ochotników z ukraińskiej inicjatywy „Freikorps”. Hieorhij był aktywnym nacjonalistą jeszcze przed Rewolucją Godności. W czasie Majdanu brał udział w walce z „rosyjską wiosną” w Charkowie, w 2014 wyruszył po raz pierwszy na front, aby walczyć z separatystami. W 2017 stworzył oddział ochotników i inicjatywę „Freikorps” – pod jego dowództwem oddział przeszedł siedem rotacji na froncie w Donbasie. Od pierwszego dnia rosyjskiej inwazji bronił Charkowa. Hieorhij poległ 25.03.2022 w boju z rosyjskimi najeźdźcami, idąc do kontrataku na czele swojego oddziału.
Jurij Ruf
Jurij Ruf był jednym z najważniejszych postaci młodego pokolenia ukraińskiej kultury, nacjonalistą, poetą, naukowcem i działaczem obywatelskim. Był twórcą projektu literackiego „Duch Nacji” i festiwalu patriotycznego „Chołodnyj Jar”. Jurij dążył do odnowienia ukraińskiej poezji – uważał, że należy przekroczyć melancholijne i fatalistyczne nurty. Dlatego jego poezja była inna: heroiczna i epicka. Niektóre wiersze Jurija stały się tekstami ukraińskich pieśni patriotycznych. Pierwszego dnia wojny Jurij jako ochotnik stawił się do walki. Poległ 1.04.2022 w szeregach lwowskiej 24 Samodzielnej Brygady Zmechanizowanej.
Roman i Leonid Butusinowie
Roman i Leonid byli synami rosyjskiego nacjonalisty Olega Butusina. Wraz z ojcem i trzecim bratem walczyli po stronie Ukrainy przeciw bolszewickiej hordzie Putina – o wolność Ukrainy i Rosji od bolszewizmu. Oleg Butusin jest jednym z rosyjskich nacjonalistów, którzy od 2014 walczą razem z Ukraińcami przeciw neosowieckiemu reżimowi. Roman i Leonid polegli, broniąc małej ukraińskiej wsi przed liczniejszym oddziałem najeźdźców. Bracia walczyli i zginęli pod sztandarem ROA, kontynuując ponadstuletnią walkę narodu rosyjskiego z bolszewizmem.
Opracował: Jarosław Ostrogniew