To już 20 lat stuknęło, odkąd w pierwszej połowie 2001 r. w moich rękach pojawił się magazyn „Templum”. Były to czasy, kiedy to na rynku wydawniczym, profesjonalnie wydawanych nacjonalistycznych periodyków było jak na lekarstwo. Radykałowie czytali wówczas nieregularnie ukazujący się „Szczerbiec”, a endecy dostępną w kioskach „Ruchu” – „Myśl Polską”. Można było jeszcze sięgnąć po konserwatywną „Frondę” lub monarchistyczne „Pro Fide, Rege et Lege”. Ale brakowało wówczas pisma, które obok tematyki ideologiczno – historycznej na swoich łamach poruszałby również wątki z zakresu kultury i sztuki oraz ostatecznie zerwałoby z ówcześnie panującą zasadą ideologicznej jednonurtowości.
Z wyżej wymienionych względów, nowo powstały magazyn „Templum” charakteryzował się pewną oryginalnością zarówno w swojej formie jak i warstwie tekstowej, bowiem redakcja postanowiła wybić się ponad obowiązujące schematy i sięgnąć nie tylko do naszego rodzimego podwórka, lecz także czerpać pewne wzorce z całego europejskiego panteonu myślicieli szeroko rozumianej prawicy jak np. Julius Evola, Alain de Benoist czy też Leon Degrelle. Stąd pismo stało się swoistym ideologicznym „Koktajlem Mołotowa” będącym „wypadkową: idei nowoprawicowych, katolickiego tradycjonalizmu i iskrzącego styku konserwatyzmu i nacjonalizmu”. Redakcja dodatkowo starała się wówczas pogodzić tradycję polskiego ruchu narodowego z piłsudczyzną, aczkolwiek czując silniejsze przywiązanie do tej pierwszej, co często w tradycyjnych prawicowych kręgach wydawało się wręcz obrazoburcze.
Na początku głównym działem pisma był tzw. „Adwokat Diabła”, który utrzymał się aż do ostatniego numeru. Zwykle dominowały w nim artykuły bądź wywiady wzbudzające kontrowersję i pobudzające do dyskusji.
Magazyn „Templum” w 2004 r. po ukazaniu się dwóch numerów przerodził się w „Templum Novum” i od tego momentu przeszedł pewną organizacyjną metamorfozę, bowiem jego struktura została podzielona na więcej działów takich jak: „Idee”, „w dalszym ciągu kontynuowany „Adwokat Diabła”, „Kultura”, „Historia” oraz „Recenzje”. Formuła ta przetrwała aż do roku 2009, by od numeru 9 przyjąć bardziej tematyczną formę.
Na łamach „Templum Novum” pisali znani i doceniani naukowcy i publicyści tacy jak np.: prof. Jarosław Tomasiewicz, prof. Adam Wielomski, prof. Marek Jan Chodakiewicz, prof. Jacek Bartyzel, prof. Bogumił Grott, dr Tomasz Szczepański, Lech Jęczmyk, Marek Rostkowski – redaktor pisma „Reakcjonista” , a także moja skromna osoba.
Dział wywiadów gościł również znane postacie, takie jak np. Alain de Benoist czy też ś. p. prof. Paweł Piotr Wieczorkiewicz.
I właśnie ta opublikowana rozmowa, którą osobiście przeprowadziłem z prof. Wieczorkiewiczem 18 maja 2006 r., zaraz po promocji jego najnowszej książki „Historia Polityczna Polski 1935-1945” - mającej miejsce po konferencji w Domu Spotkań z Historią na temat przyczyn, skutków i alternatyw września 1939 r. zorganizowanej wraz z Panią Grażyną Brudzińską Włodarz - stała się tym najsłynniejszym wywiadem, o którym 3 lata później trąbiły niemal wszystkie media w Polsce.[1] Owa medialna „reklama” „Templum Novum” wyniknęła na skutek chamskiego donosu strażników politycznej poprawności - nijakiej organizacji „nigdy więcej” – i stała się pretekstem do uderzenia w wówczas ciężko chorującego już profesora, a przy okazji i samo pismo. Skądinąd wywiad proroczo został opatrzony tytułem „Polityczna poprawność a prawda historyczna”, rozmowa z profesorem Pawłem Piotrem Wieczorkiewiczem z Uniwersytetu Warszawskiego”. Myślozbrodnią mojego Rozmówcy było to, iż odważył się pochwalić dokonania w badaniach nad III Rzeszą znanego brytyjskiego historyka Davida Irvinga, a także określenie Adolfa Hitlera mianem „wybitnego męża stanu” lat trzydziestych XX w.
Mijały chwile, kolejne lata, a redaktorzy wciąż stali na posterunku bronionym przed watahami orędowników wszechobecnego kosmopolityzmu, politycznej poprawności i lewactwa oraz wypaczonej tolerancji, aż w końcu doczekaliśmy się jubileuszowego numeru 18 wydanego z okazji dwudziestolecia pisma z dedykacją „ku pamięci ś.p. księdza Tadeusza Isakowicz Zaleskiego (1956-2024 r.)” – szczerego, polskiego patrioty, który niestety przegrał walkę z rakiem, a tuż przed śmiercią miał odwagę powiedzieć, do jakiego upadku rządzący od 1989 r. doprowadzili polską służbę zdrowia i której stan z pewnością przyspieszył Jego śmierć.
A teraz przejdźmy do zawartości najnowszego numeru „Templum Novum”.
Dział „Konfesjonał” oferuje czytelnikowi 3 wywiady:
- Pierwszy z nich, przeprowadzony z prof. Wawrzyńcem Rymkiewiczem – filozofem i kierownikiem Zakładu Historii Filozofii Polskiej na Wydziale Filozofii UW – ukazuje nam negatywne skutki procesów globalizacji dla całej ludzkości, a zwłaszcza Europejczyków i rolę jaką odgrywa w tym procesie „turbokapitalizm” wychodzący daleko poza „swe naturalne granice gospodarcze wsysając w siebie wszystko: religię i politykę, kulturę i naturę”, co w konsekwencji doprowadzi do „zmian sięgających podstaw naszej egzystencji”.
- W kolejnym wywiadzie prof. Marek Kornat – historyk z IH PAN – stawia tezę, iż współczesny liberalizm jednoznacznie przeobraża się we współczesną odmianę totalitaryzmu, przy okazji krytykując na wybranych przykładach „spotęgowane dogmaty wielokulturowości”, które wraz ze sztuczną inteligencją przyspieszą śmierć zachodu. Biorąc pod uwagę obecne trendy na zachodzie wynikające z politycznej poprawności, nieuznanie wyniku I tury wyborów w Rumunii, czy próby objęcia kontrolą biurokratów każdej sfery życia Europejczyka, dodając do tego cały asortyment szykan prawnych mogący być zastosowany wobec niepokornych, słowa prof. Kornata są z pewnością jak najbardziej trafne.
- W trzecim wywiadzie - „Przeciw agonii Europy” przeprowadzonym z prof. Davidem Engelsem, belgijskim historykiem starożytności i pracownikiem Instytutu Zachodniego w Poznaniu, mamy apel o konieczności powrotu do naszego wspólnego europejskiego dziedzictwa i dążeniu do „hesperializmu”, czyli w „dużym skrócie zaangażowaniu na rzecz zjednoczenia Europy nie tylko z pozycji uniwersalistycznych lecz i także konserwatywnych” by w końcu odzyskać nasz kontynent zarówno w sensie duchowym jak i instytucjonalnym. Oczywiście prof. Engels chwali przy tym ustrój monarchiczny i krytykuje demokrację. Na uwagę dodatkowo zasługuje opinia przestrzegająca przed modnymi dzisiaj wśród konserwatywnych kręgów proputinowskimi poglądami popartymi koncepcjami euroazjatyckiego imperium A. Dugina z racji tego, iż tak odległych interesów tak różnych cywilizacji nie da się pogodzić i z pewnością w przyszłości doprowadziłoby to do siłowej konfrontacji.
Dział „Mieszaniny” ma formułę wielotematyczną. Mamy tutaj m.in. tekst Ryszarda Mozgola przedstawiający historię wcześniejszych wydań książki Emanuela Małyńskiego i Leona de Poncins pt.: „La guerre occulte”, którą ochoczo również wspierał Julius Evola, którego przetłumaczone na język polski fragmenty tekstów na ten temat mamy dodane w postaci aneksów.
Nad niemożliwością opracowania dzisiaj przekonującej, ogólnej teorii faszyzmu i całkowitym wyjaśnieniem tego zjawiska rozwodzi się w tekście „Faszyzm – nieuchwytne zjawisko” – Marco Tarchi.
Ciekawe związki między „Mistycyzmem i polityką” ukazuje nam Pauline Lecomte w wywiadzie z Dominique Vennerem.
W kontrowersyjnym „Adwokacie Diabła” dr Paweł Bielawski – jeden z czołowych w Polsce badaczy niechrześcijańskiego nacjonalizmu i Nowej Prawicy, a także autor ostatnio wznowionej przez Stowarzyszenie „Niklot” książki „Nowa Zadruga” - przedstawia czytelnikowi poglądy jednego z nowo prawicowych ideologów - Guillaume’a Faye’a na takie sprawy jak „Seks, seksualność i rodzina”.
W dziale „Przetrwać by zwyciężyć” mamy artykuł Jerzego Wawrowskiego „Kryzys Turecki”, w którym udowadnia, iż rosyjska dyplomacja posługiwała się agenturą wpływu już od dłuższego czasu i próbuje to ukazać na przykładzie likwidacji zagrożenia ze strony koalicji angielsko – prusko – holenderskiej w trakcie wojny rosyjsko – tureckiej, która wybuchła w 1787 r.
Tematykę antyfaszystowskich zbrodni po zakończeniu wojny i ukazaniem ich w filmie Antonello Belluco „Il segreto di Italia” z 2014 r. porusza w swoim artykule „Wyparta zbrodnia w Codevigo (1945)” dr Mariusz Bechta.
Dział „Trudne Pojednanie” zawiera 4 wywiady.
W pierwszym z nich Tomasz Froelich – europoseł z ramienia (AFD) próbuje udowodnić Polakom, iż jego partia wbrew obecnej liberalno-lewackiej propagandzie nie dąży i w przyszłości nie będzie dążyła do żadnych zmian terytorialnych w Europie, a w Polsce i Polakach widzi silnego sojusznika w walce z totalitarnymi zapędami brukselskich elit biurokratów i jako ważnego partnera handlowego. Natomiast jasno stwierdza, iż w polityce zagranicznej niestety istnieją pewne różnice, choćby w podejściu do Rosji, z racji interesów gospodarczych.
„Świadomość europejską po obu stronach Odry” przedstawia nam Benedikt Kaiser – niemiecki politolog z kręgu Nowej Prawicy w rozmowie przeprowadzonej przez Tomasza Kosińskiego.
Sytuację narodowościową w Szwajcarii ukazuje nam Manuel Corchia - lider szwajcarskiego ruchu tożsamościowego „Junge Tat”. W wywiadzie, którego również przeprowadził wspomniany wcześniej Tomasz Kosiński, skądinąd autor ostatnio wydanej książki poświęconej myśli politycznej Ottona Strassera (1919 – 1974) pt. „Przeciw Republice Weimarskiej i III Rzeszy Niemieckiej” dostępnej w księgarni Bonito.
Numer kończą historia oraz wybór szeregu cytatów wziętych z zamkniętego już profilu „Totalna Mobilizacja” ś. p. Przemka Pintala, oraz biogramy autorów artykułów i wywiadów stanowiących treść magazynu.
Numer "Templum Novum" zamówić można (pdf) pod adresem Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub przez stronę www.templumnovum.pl
Bogdan Reszka
[1]https://tvn24.pl/polska/adolf-hitler-wybitnym-mezem-stanu-ra84587-ls3724033
https://www.se.pl/wiadomosci/polska/historyk-o-hitlerze-aa-hKPs-3qEw-cgnK.html
https://www.fakt.pl/polityka/polski-historyk-pochwalil-hitlera/xc2rqex
https://szostkiewicz.blog.polityka.pl/2009/02/04/hitleriada-wieczorkiewicza/
https://wiadomosci.wp.pl/minister-kultury-przelal-pieniadze-neofaszystom-6037231350186625a